Elazığ Anadolu Haber

      Şöyle diyordu şarkısında rahmetli Cem Karaca, Bindik bir Alamete Gideyoz gıyamete. Sözün kısa hikâyesini araştırıp okuduğumuzda dünden bugünü gören bir anlatımla karşılaşıyoruz sanki.

      Mahmut'a yalakalık olsun düşüncesiyle hediye edilen zürafaya, Gülhane parkının bahçesini mesken tutmuş serhoş bir berduşun binip, zürafanın hızla koşmaya başlaması üzerine onu hayretle izleyen padişah ve güruhuna söylediği "devletlûm bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete" sözleri üzerinde bulunduğu endişeli ve sonu belli olmayan durumun kısa ve öz bir ifadesidir.

      Yukarıda anlatmaya çalıştığımız hikâyenin ana teması için, millet olarak günümüze kadar yeri ve zamanı geldiğinde severek kullandığımız hüsran dolu bir serzeniş diyebiliriz kısaca.   

      Düşünün bakalım dostlar, bundan otuz, kırk yıl önce zamanın bu kadar çabuk geçeceğini ve bir o kadar da çok hızlı değişimlerin olacağını hangimiz düşünebiliyorduk.

      Hayatımıza bu süre zarfında giren teknolojileri sıralamaya kalkacak olsak altından kalkamayız. Düşünsenize insansız hava taşıtlarından, uzaktan elektronik aletlerimizi patlatan sinyallere kadar ne ararsanız var zamanını yetişemediği çağa.

      Yaklaşık 50 yıl öncesine doğru hafızalarımızı şöyle bir yoklarsak, Türkiye de televizyon hayatımıza giren en faydalı buluşlardan birisi oldu.

       İnsanoğlunun televizyonla buluşması ise 1923 yılına gitmektedir.  insanoğlunun hayatına televizyon girince, bilgiyi edinme ve Dünya’nın her yerinden haber alma en aza inmesiyle başlayan süreç daha sonrasında sinema sektörünün de gelişmesiyle geriye renklendirme kısmının kaldığını fark ettiğinde başlatılan çalışmalar yaklaşık yirmi yedi yıl sürmüştü.  

      1940'lı yıllarda renkli televizyon konusundaki çalışmaların neticesi 1950 yıllarında mutlu sona ulaşınca 1950'lerde ABD'de ilk renkli televizyon satışa çıkmış oldu. 1960’lara gelindiğinde ise ABD’de renkli televizyon geniş kitlelerce kullanılmaya başlanmasına rağmen siyah beyaz ekranın Türkiye ile buluşması 1970 li yıllar oldu.

      Daha sonrasında ATM (Bankamatik) süreci 1967 yılında başladı. 1930’lu yıllarda Osmanlı Ermenisi Luther George Simjian bu makineleri icat etse de, makineler pek talep görmediği için kullanımı yaklaşık 40 sene kadar gecikerek girdi hayatımıza. Tam anlamı ile ilk cihaz 27 Haziran 1967 tarihinde De La Rue firmasınca Barclays Bank için üretilerek, Londra'nın Enfield kasabasında hizmete sunuldu.

      Şu an için para çekme, EFT, ekstra gibi birçok alanda hizmet veren bu cihazlardaki sistem cep telefonlarımıza kadar yüklenince neredeyse banka personelinin yapacağı işlemler bir tık ötede elimizin altına gelmiş oldu.

      Sonraki aşamada, 1965 yıllarında Yeşil Devrim’in başlamasıyla tarım teknolojisiyle buluşmuş olduk. Dünyadaki açlık sorununu yenmeyi amaçlayan Yeşil Devrim projesinde, Campo Atizapan'daki bir araştırma istasyonunda tahıl bitkilerinin ıslahı üzerine çalışıldı ve ürün verimi yüksek olan yeni ırklar geliştirdi. Bu proje ile birlikte Meksika'nın buğday üretimi üç katına çıktı; 1960'ların ortalarında ithal edilen cüce buğday, Pakistan ve Hindistan'ın buğday üretiminde yüzde 60'lık bir artışa yol açtı. Bu buğday türü hastalıklara karşı en dirençli tohum olarak halen kullanılıyor diyebiliriz.

      Cep telefonunun serüveni ise 1973 yılında başladı yaşamımızda. Martin Cooper, 3 Nisan 1973 tarihinde icat ettiği cep telefonu ile ilk görüşmeyi yaparken, 850 gr. ağırlığında, 25 cm yüksekliğinde, 8 cm derinliğinde ve 4 cm genişliğinde bir cihazla bizi tanıştırınca aklımız başımızdan gitmişti sanki.  Cihazdaki gelişmeler günümüzde hızla değişimler yaşayınca hayatımızın en önemli icatlarından biri olarak güncelliğini korumaktadır diyebiliriz cep telefonu için.

      Yukarıda saydıklarımız bizim hayatımıza daha sonraki yıllarda girmiş olsa da, gelişen dünyada yeni icat edilen ve üretilen ne varsa aynı anda elimizin altında hizmetimize sunulmaktadır.

      Günümüze geldiğimizde bilgisayarlar, hafıza kartları, dijital yayınlar, internet, hızlı terenler, uçaklar, hipersonik savaş silahları, insansız hava taşıtları gibi bir dünya gelişmişlik ve devamında sınır tanımayan yeni gelişmişlikler yeni icatlar.

      Evet değerli dostlar, “Bindik bir alamete, gideyoz gıyamete”  demişti ya serhuş, sahiden nereye gidiyor 

Peki, düşündünüz mü hiç,  giderken neler kaybediyoruz neler?

Esenkalın.                                                                                                          Mehmet Duman