Elazığ Anadolu Haber

Değerli dostlar yorumlarınızı ya da takdir ettiğiniz düşüncelerinize saygı duyarak. Milli eğitim bakanı Yusuf Tekin’in açıklamalarına bu hafta odaklandığımı söyleyebilirim. Kısaca sizleri bilmem ama ben kendimi 22 yıldır birinci ligde futbol oynuyormuş gibi hissetmeye başladım bu sözler karşısında.

      Milli Eğitim Bakanı Tekin, "22 yılda biz ülkemizi bir yerden aldık bir yere taşıdık. Futbol tabiriyle 3. ligden aldık 1. lige çıkardık. 3. ligden diyorum boş konuşmuyorum" demiş.

     “3 Kasım 2002 öncesi Türkiye'de fert başı milli gelir 2 bin doların altındaydı, şu an 12 bin dolar civarında, Türkiye nereden nereye geldi? Şu an bizim yapmamız gereken şey 3. ligden 1. lige çıkardık ve şimdi 1. ligde kalıcı olmak için, küme düşmemek için daha yoğun, daha ciddi şekilde çalışmamız lazım”.

      Evet dostlar, çuvaldız bulamadım ama toplu iğneyle idare etmeye çalışalım mantığıyla, iğneyi önce kendime batırıp bu rüyadan kurtulmaya çalıştım ama rüya güzel kör şeytan bırakmıyor ki uyanayım.

      Birinci ligin havasından mıdır, suyundan mıdır bilmem ama tabii ki insan olarak kümeye düşmeyi kimse istemez. Para bol, saltanat süper, her istediğine kavuşmak bir tık ötede. Emekli cebinde kalan maaşıyla yurt dışı tatillerine gidiyor, asgari ücretli artırdığıyla lüks evlerde yaşayıp, lüks araçlara biniyor, çalışan yıllık izin günlerinde hangi ülkeye gideceğinin hesabını yapıyor, herkes mutlu, herkes huzurlu bir şekilde. Gasp yok, intihar yok, şiddet yok, hırsızlık yok, uyuşturucu yok, adam öldürme yok, devleti ve milleti soymaya gerek kalmamış tüm insanlar hep birlikte lale bahçesinde sanki.

      Derken uyku ya, bir şekilde bunun üzerine bir bardak soğuk su içmek ya da gördüğün rüyanın içine etmek için uyanıp tuvaletin yolunu tutuyorsun.

      Gerçekle yüzleşme vakti geldi diyerek, evdeki hane halkına önce bakıyorsun. Üniversiteyi bitirip iş bulamayınca Dünyası kararan gençler geliyor gözünün önüne. Sonrası gözün takvime takılıyor, evin kirası geldi gelmek üzere, sonra elinde kâğıt kalem, alacağın emekli maaşının hangi açıkları karşılayabileceğini sorguluyorsun. Yetmiyor, olmuyor, delikler kapanmadığı gibi daha da açılıyor. Alt katta oturan gencin sesi geliyor, söyleniyor kendince,” kış geliyor, okullar açıldı, yorgan çok küçüldü ayağım yorganın dışında kalıyor” diyor hanımına.

       Sonrası mı, ben yine de tebessümü elden bırakmamaya gayret ederek, olacak bu kadar biz birinci lig takımıyız diyerek gördüğüm rüyanın bir köşesinden tutmaya çalışıyorum.

      Şeytan bu, başa çıkmak eskisi gibi kolay değil, olmuyor hiçbir şey eskisi gibi durmuyor karşımda. Sayın bakanın Milli gelir seviyemizi kişi başı 2 bin dolardan 12 bin dolara çıkardık sözleri geliyor aklıma. Şeytana uyduk bir kere, yine koşuyorum kâğıt kaleme. Önce doların değerini araştırıyorum başlıyorum çarpmaya, toplamaya, bölmeye. 12 bin doların bugünkü karşılığı yaklaşık Türk parasıyla 495 bin lira. Yani bir ailede bir kişi çalışsa dahi gelir seviyesi aile halkına gül gibi yeter diyorsun ama ortada ne para ne pul nede böyle bir gelir. Ayrıca hane halkının üç kişi olduğunu var saydığında evin yıllık geliri neredeyse 1.5 milyonu buluyor, yemede yanında yat.

       Bakın en düşük emekli maaşına aylık 16,500 TL. Yılda eder 198 bin lira. Yani hesap bu kadar basit. Ayrıca buna maaşı daha da düşük olan emekli dul ve yetimleri de eklerseniz, bırakın birinci ligde oynamayı, kümeye çoktan düşmüşüz haberimiz yok. Transfer tahtamız kapalı, borçlardan dolayı her gün mahkemelerde sürünüyoruz ve konuştukça hanemize yazılan eksi puanlar var.

      Biz ne zaman üst lige çıktık biliyor musunuz, Rahmetli Özal döneminde çıkmıştık, koruyamadık, üst gurubu bir türlü yakalaayamadık. Nedense hep kümeye düşmemeye oynadık bu yolculukta. Güldüremedik şu milletin yüzünü bir türlü.

      Esnaf perişan, emekli aç, çalışan emekli olmaya korkuyor, asgari ücretlinin gelecek hayali yok. Batsın böyle birinci lig.

     Konuşmasında ayrıca gecelik faizleri konuşan sayın bakan, yakın bir geçmişte faiz oranlarının 0,40 olduğunu nedense ağzına almadığı gibi bugünle kıyaslama da yapmıyor.

      Bırakın artık günü kurtarma hesabı yapmayı. Aklınızı milleti nasıl kurtarırım hesabına odaklayın. Kişi başı milli gelir miktarımız açıklarken bu paranın kimlerin cebinde olduğunu çıkarın açığa, eşit ve adil dağılımın yolunu bulun.

      Ayrıca ülkede birden fazla ekonomist varken, milli eğitim bakanının okullardaki sorunlara, üniversiteli boş gezen gençlere, uyuşturucunun okullarda kapı önlerine kadar nasıl gelip satıldığına, eğitimin son yıllarda nasıl bir sorun haline geldiğine yönelik çalışmalar yapması daha mantıklı olacaktır. Bizden söylemesi.

   Değerli dostlar sağlık ve huzurla kalın.

Mehmet DUMAN